در همان لحظاتی که حومه بیروت به محلی برای برپایی جشن پیروزی مقابل ارتش رژیم صهیونیستی تبدیل شده بود و پوسترهای آویخته به در و دیوار شهرها با تصاویر تانک‌ها و هواپیماهای نظامی واژگون شده رژیم اشغالگر قدس به‌دنبال مقاومت نیروهای حزبالله، اصلی‌ترین نماد یادآوری دلاوری‌های مردمی در جنگ دوم لبنان را به شهروندان این سرزمین یادآوری می‌کردند، تلویزیون دولتی بیروت درحال پخش تصاویر تازه‌ترین درگیری‌های صورت گرفته بین نیروهای رژیم صهیونیستی و لبنانی در مناطق مرزی بود.
این درگیری‌ها زمانی آغاز شد که نظامیان صهیونیست با تجاوز به حریم لبنان، تلاش کردند در مرزهای العدیسه و شهرک صهیونیست‌نشین مسکافعام، با قطع درختان داخل اراضی لبنان دوربین‌هایی برای نظارت امنیتی نصب کنند و ممانعت ارتش لبنان از این امر باعث شد 2 سرباز و یک خبرنگار لبنانی و یک افسر عالی رتبه ارتش اسرائیل در جریان تبادل آتش میان دو طرف کشته شوند. اگرچه سازمان ملل متحد مدعی شده که این درختان داخل سرزمین‌های اشغالی قرار داشته‌اند اما در اینکه رژیم صهیونیستی طی 4سال گذشته بارها حریم هوایی و زمینی لبنان را بدون توجه به قوانین و مقررات بین‌المللی و اعتراض‌های مکرر سازمان ملل نقض کرده، تردیدی وجود ندارد. این تجاوزها در شرایطی صورت گرفته‌اند که براساس قطعنامه 1407 شورای امنیت که مبنای آتش‌بس میان دوطرف بعد از حمله ناموفق رژیم صهیونیستی به لبنان در سال 2006 و جنگ 33 روزه در این مناطق محسوب می‌شود، دو طرف متعهد شده بودند از هرگونه اقدام تحریک‌آمیز علیه یکدیگر خودداری ورزند.
درگیری‌های نظامی رژیم صهیونیستی و لبنان درفاصله زمانی دوازدهم جولای تا چهاردهم آگوست 4سال پیش، روز هشتم سپتامبر همان سال با خروج کامل نیروهای صهیونیستی از خاک لبنان پایان یافته بود. اما قطع درختان در منطقه‌ای که بیروت کماکان آن را جزو خاک خود می‌داند، بهانه‌ای برای روشن شدن دوباره آتش جنگ شد و یک روز پس از این درگیری خونین، حزبالله از طریق معاون دبیرکل این حزب (شیخ نعیم قاسم) اعلام کرد درصورتی که اسرائیل باردیگر به لبنان تجاوز کند، این جنبش پاسخ سختی به تلآویو خواهد داد.
سید حسن نصرالله، دبیرکل حزبالله لبنان هم در رابطه با هرگونه تهاجم به خاک این کشور از سوی رژیم صهیونیستی هشدار داد که حملات متعدد اسرائیل به لبنان و خاک این سرزمین و حاکمیت این کشور در سال‌های گذشته هرگز پایان نیافته و به اشکال دیگر ادامه داشته‌اند و از آگوست سال 2006 تا امروز حدود7 هزار مورد تجاوز به مناطق مرزی لبنان صورت گرفته است.
شواهد مربوط به نقش اسرائیل در ترور حریری
این تحریکات در مناطق مرزی همزمان با تحقیقاتی که دادگاه بین‌المللی در مورد شناسایی و معرفی مقصران اصلی ترور رفیق حریری - نخست‌‌وزیرسابق لبنان- در فوریه سال 2005 در بیروت انجام داده، صورت گرفتند. سیدحسن نصرالله در کنار هشدارهای قبلی به سردمداران رژیم صهیونیستی مدعی شد مدارکی دردست دارد که نقش اسرائیل را در ترور حریری آشکار می‌کنند. این دادگاه درحال حاضر در انتظار تکمیل شدن مدارک و شواهد مطرح شده از سوی حزبالله است تا درآینده‌ای نزدیک نتیجه و گزارش نهایی تحقیقات خود را اعلام کند؛ گزارشی که طبق پیش‌بینی دبیرکل حزبالله با توجه به دستگیری چندتن از اعضای حزب وی در این رابطه توطئه‌ای طراحی شده از سوی اسرائیل برای ضربه زدن به جنبش شیعیان است.
ا اینکه طبق اظهارات دادگاه بین‌المللی مدارک ارائه شده از سوی سیدحسن نصرالله شامل تصاویرثبت شده از محل ترور حریری توسط هواپیماهای جاسوسی صهیونیست‌ها برای متهم کردن اسرائیل در این ماجرا کافی به‌نظر نمی‌رسند اما برای شروع کار کمیته تحقیقات در این رابطه مؤثر بوده‌اند. اگرچه طبق اظهارات دبیرکل جنبش حزبالله لبنان، هدف از کیفرخواست ادعایی کمیته تحقیق، بدنام کردن این حزب خواهد بود و با توجه به اینکه او اعتمادی به گزارش نهایی دادگاه بین‌المللی درباره ترور رفیق حریری ندارد اما اگر دولت لبنان کمیته تحقیقی در این رابطه تشکیل دهد، حزبالله اسناد و مدارک خود را در اختیار آن قرار خواهد داد و اگر این اتفاق رخ دهد، افق‌های تازه‌ای درپرونده‌ای که طی سال‌های اخیر به طرز مشکوکی مسکوت باقی مانده، گشوده خواهد شد.
جنگ سوم به نفع هیچ کس
با این اوصاف و درفضای پرتنش ایجاد شده میان دوطرف و به‌رغم هشدارهای مکرر حزبالله، احتمال وقوع جنگ سوم لبنان و رژیم صهیونیستی در فاصله زمانی کوتاه‌مدت بعید به‌نظر می‌رسد. اول اینکه دولت بیروت در حال حاضر تمایلی به وقوع یک درگیری نظامی دیگر با ارتش صهیونیستی ندارد. به‌خصوص که شرایط سیاسی و دولتی این کشور در حال حاضر پرتنش جلوه می‌کند. اخیرا ملک عبدالله، پادشاه عربستان و بشار اسد رئیس‌جمهوری سوریه در جریان ملاقاتی در بیروت بر ضرورت ثبات منطقه و حفظ آرامش در مرزهای لبنان تأکید کرده بودند. طبیعی است که در چنین موقعیتی، وقوع یک جنگ دیگر میان اسرائیل و حزبالله به نفع دولت لبنان و سعد حریری، نخست‌وزیر این کشور که هم‌اکنون با گرفتاری‌های داخلی دیگری هم در کابینه خود روبه‌روست، نخواهد بود.
از سوی دیگر دولت نتانیاهو هم به این امر واقف است که درصورت لشکرکشی به مرزهای لبنان، در این مناطق با هزاران تن از نیروهای بین‌المللی یونیفیل که از چهارسال پیش بنا به دستور سازمان ملل با هدف حفظ آرامش درمرزها در این محل مستقر شده‌اند، مواجه خواهدشد. با این حال تبادل اخیر آتش در خط آبی را که شدیدترین درگیری رخ داده طی چهارسال گذشته میان نیروهای لبنانی و صهیونیستی قلمداد می‌شد، نمی‌توان نگران‌کننده و مقدمه‌ای برای شروع دوباره درگیری‌ها بین دوطرف که از سال 1948 تابه امروز علنا در جنگ با یکدیگر هستند، تلقی نکرد. ضمن اینکه موضع‌گیری‌های صورت گرفته از جانب کشورهای دیگر هم در وقوع جنگ سوم بی‌تأثیر نخواهد بود. چندی پیش شورای روابط خارجی آمریکا در گزارشی تحت عنوان سناریوی جنگ سوم لبنان، فرضیه برافروزی آتش جنگ سوم این کشور و رژیم صهیونیستی را ظرف 18 ماه آینده، امری حتمی دانسته بود.
این فرضیه علاوه بر روند روابط دو طرف طی 4سال گذشته با مدنظرقراردادن اظهارات سیدحسن نصرالله، دبیرکل حزبالله در رابطه با پاسخ دندان‌شکن جنبش وی به تحریکات صهیونیستی و حساس شدن تلآویو به این تهدیدها شکل گرفته بود. آرایش نظامی در مرزها به‌گونه‌ای است که احتمال برافروخته شدن شعله‌های آتش جنگ را هرلحظه بیشتر از گذشته نشان می‌دهد. با اینکه پیامدهای این جنگ برای هر دو طرف به‌خصوص رژیم صهیونیستی مخرب‌تر خواهد بود. ارزیابی کارشناسان منطقه‌ای هم ثابت کرده که هر درگیری تازه‌ای بین اسرائیل و لبنان به‌مراتب خشن تر، خونین‌تر و ویران‌کننده‌تر از قبل خواهد بود و خسارات سنگین‌تری به شهروندان و تجهیزات و ساختارهای دولتی وارد خواهد آورد. از همه مهم‌تر اینکه این‌بار درصورت وقوع هرجنگی، احتمال واردشدن ناخواسته دیگر کشورهای منطقه به‌خصوص سوریه هم در درگیری‌ها زیاد خواهد بود و همین موضوع ابعاد جنگ را گسترده‌تر می‌کند.
البته رژیم صهیونیستی از سال 1973 که زمان وقوع جنگ اعراب و اسرائیل بود، هرگز وارد یک جنگ جدی با گروهی از هم پیمانان عربی که دشمنان اصلی این رژیم تلقی می‌شوند، نشده و مطمئنا این بارهم راه گریز از یک درگیری تازه را جست‌وجو می‌کند. چراکه درصورت وقوع جنگ، نخستین اهداف موشک‌های دوربرد لبنان و حتی سوریه درصورت تهدید شدن از سوی اسرائیل، تلآویو خواهد بود. از طرفی این بار آتش توپخانه اسرائیل صرفا به بخش جنوبی و شیعه نشین بیروت که سال 2006 به شکلی هدفمندانه مورد آماج حملات اسرائیلی‌ها بودند، خلاصه نخواهد شد. هشدارهای لازم به دولت لبنان مبنی براستقرار هرچه بیشتر نیروها در مناطق جنوبی و توسعه تمرینات نظامی و مستقرکردن نیروها و تجهیزات نظامی در مناطق مرزی این کشور طی هفته‌های اخیر در راستای پیشگیری از وقوع همین خطرات افزایش پیدا کرده‌اند.
درجبهه مقابل هم همین شرایط برقرار است. با توجه به اینکه در جنگ سال 2006 حدود 2میلیون اسرائیلی به‌دلیل حملات موشکی لبنان منازل خود را تخلیه کردند، درصورت وقوع جنگ سوم، تعداد آوارگان با توجه به بردموشک‌های حزبالله فراتر از دفعه قبل خواهد بود. رژیم صهیونیستی همواره با ادعای دستیابی جنبش حزبالله به موشک‌های اسکاد و ام600 که توانایی مجهزشدن به 500کلاهک را دارا هستند و به لطف سیستمی هوشمندانه برد بیشتری هم پیدا می‌کنند، این موضوع را تهدیدی راهبردی برای منافع خود دانسته است. چهارسال پیش درجریان جنگ دوم لبنان 1164نفر کشته شدند که 119نفر آنها را نظامیان ارتش رژیم صهیونیستی شامل می‌شدند.
طبق گزارش سازمان عفو بین‌الملل، نیروی هوایی رژیم صهیونیستی حدود 30هزار منزل مسکونی، 120پل، 94خیابان اصلی و 24 مخزن سوخت لبنان را در مدت 33روز منهدم کرده بودند. ضمن اینکه پل‌های متصل‌کننده مناطق شمالی و جنوبی لبنان، هرسه خیابان منتهی به فرودگاه بین‌المللی بیروت و دفاتر شبکه تلویزیونی العالم هم از جمله اهداف دیگر اسرائیل در آن جنگ
به شمار می‌رفتند. وقتی که روز چهاردهم آگوست سال 2006 خبر آتش‌بس میان دوطرف جنگ اعلام شد، هنوز 30هزار نیروی صهیونیستی در خاک لبنان و جنوب رودخانه لیتانی حضور داشتند. امروز با وجود هشدارها و تهدیدهای دوطرف، هیچ‌یک از آنها از تکرار چنین سناریویی استقبال نمی‌کنند و به همین خاطر وقوع جنگ سوم لبنان حداقل در فاصله زمانی کوتاه دور از تصور به‌نظر می‌رسد.
